Przekraczać Granice z Chrystusem

W związku ze śmiercią brata Andrew, spoglądamy z wdzięcznością na całe jego życie poświęcone służbie Bogu i Jego prześladowanemu Kościołowi. Aby dowiedzieć się więcej na temat pracy brata Andrzeja, możesz zamówić bezpłatnie nasze wydanie specjalne "Przekraczać granice z Jezusem".

Powołany przez Boga

Rozpoczął swoją karierę jako szpieg. Już jako dziecko brat Andrew był gotowy na przygodę i wiążące się z nią niebezpieczeństwem. Później Andrew - Anne van der Bijl - urodzony 11 maja 1928 roku w holenderskiej wsi, próbował krzyżować plany niemieckim wojskom. Po II wojnie światowej wstąpił do holenderskiej armii i walczył w Indonezji. Kiedy kula roztrzaskała kostkę brata Andrew, zaczął czytać Biblię w szpitalu polowym. Wewnętrznie rozdarty i niespokojny, postanowił zostać naśladowcą Chrystusa. Studiował w szkole misyjnej w Szkocji.

W 1955 roku brat Andrew uczestniczył w festiwalu młodzieży socjalistycznej w Warszawie. Tam rozpoczął poszukiwania chrześcijan w Polsce. Znalazł sklep z Bibliami, odwiedzał kościoły, a także rozmawiał z niektórymi chrześcijanami, aby dowiedzieć się więcej o ich sytuacji. Dla młodego Holendra stało się jasne, że życie kościelne chrześcijan jest bardzo ograniczone. Ostatniego dnia festiwalu brat Andrew oglądał triumfalny przemarsz. Jak kościoły chrześcijańskie, które poznał w Warszawie, miałyby tu przetrwać? W tym momencie Bóg przemówił do niego poprzez werset z Biblii - i od tego wersetu zaczęło się jego powołanie do służby prześladowanemu Kościołowi:

„Bądź czujny i utwierdź, co jeszcze pozostało, a co bliskie jest śmierci.”
(Objawienie św. Jana)

Wszystko rozpoczęło się w Warszawie

Po powrocie z Warszawy, Andrew prowadził wykłady, na których opowiadał o swoich spotkaniach z polskimi chrześcijanami i ich trudnej sytuacji. Ponieważ jego relacja była "stronnicza", pewna komunistka zaprosiła go do Czechosłowacji. Tam bratu Andrew udało się oderwać od grupy, z którą podróżował i spotkać z chrześcijanami. Podczas tej podróży szczególnie uświadomił sobie jak bardzo brakuje tam Biblii. W tym samym roku dawni sąsiedzi z rodzinnej wsi podarowali mu prezent, który miał stać się jego znakiem rozpoznawczym: podarowali mu swojego niebieskiego VW Beetle (garbusa), którym mógł teraz sam podróżować do krajów komunistycznych.

"Biblia jest pełna zwykłych ludzi, którzy udawali się w najbardziej niedostępne miejsca i dokonywali najbardziej niesamowitych rzeczy tylko dlatego, że zdecydowali się być posłuszni Bogu".
(Brat Andrew)

W roku 1957 brat Andrew udał się do Jugosławii. Później wspomina, jak szczęśliwy był jeden z jego Braci w wierze, że do jego kraju przybył chrześcijanin z zagranicy: "Powiedział to samo, co już słyszałem w Polsce: wystarczy im sam fakt, że tu jestem. Czuli się tak bardzo opuszczeni". Po powrocie do Holandii, Andrew ponownie wygłaszał wykłady oraz pisał artykuły wzywające do modlitwy i wsparcia uciśnionego Kościoła w krajach komunistycznych. 27 czerwca 1958 r. ożenił się z Corrie van Dam.

Przemycanie Biblii i dodawanie otuchy

Podczas swojej pierwszej podróży do kraju komunistycznego, brat Andrew odkrył, że w jugosłowiańskiej wspólnocie, w której przemawiał, tylko siedem osób posiadało Biblię. Poruszyło go to tak głęboko, że obiecał Bogu, iż "zaniesie każdą Biblię, jaką uda mi się zdobyć, do Jego dzieci za murem". Wiele razy podczas podróży modlił się przed granicą modlitwą przemytnika: "Panie, w moim bagażu mam Biblie, które chcę zanieść Twoim dzieciom przez tę granicę. Kiedy byłeś na ziemi, sprawiłeś, że ślepe oczy odzyskiwały wzrok. Teraz proszę Cię, spraw, by widzący nie widzieli!".

Po kolejnych wyjazdach do NRD, Bułgarii, Rumunii i Rosji, praca brata Andrew zaczęła się rozszerzać. W latach 60-tych jednoosobowa posługa przekształciła się w dzieło pomocy z jedenastoma pracownikami, których wielokrotnie wspierali wolontariusze. Aby przemycić jeszcze więcej Biblii do Rosji, drukowano małe, kieszonkowe egzemplarze. Podczas niebezpiecznych podróży brat Andrew i jego współpracownicy ciągle doświadczali Bożego działania, dzięki któremu, pomimo kontroli, byli w stanie przekazać w niezauważony sposób swój cenny ładunek.

"Słowo Boże zmienia ludzi. A odmienieni ludzie zmieniają sytuację wokół siebie".
(Brat Andrew)

Moc modlitwy

Po opublikowaniu w 1967 roku książki "Boży przemytnik" i uzyskaniu międzynarodowej popularności, brat Andrew przez kilka lat nie mógł już podróżować do republik radzieckich. Podczas gdy inni pracownicy Open Doors kontynuowali pracę w Związku Radzieckim, brat Andrew skierował swoją uwagę na prześladowanych chrześcijan w innych regionach, takich jak Chiny. Tamtejsi chrześcijanie prosili o Biblie, bo mimo rewolucji kulturalnej i towarzyszących jej prześladowań, Kościół się rozwijał.

Po długich przygotowaniach, 18 czerwca 1981 r. pracownicy Open Doors przystąpili do "Projektu Perła": w ciągu jednej nocy przemycono do Chin milion egzemplarzy Pisma Świętego. Ekipa pracowników dostarczyła je statkiem na plażę w południowych Chinach, skąd Biblie zostały rozesłane do kościołów domowych w całym kraju. Potrzeba było całej serii cudów, aby przedsięwzięcie się powiodło. Nie ustawał też przemyt Biblii do Związku Radzieckiego.

W 1984 r. Open Doors powołało do życia pierwszą światową kampanię modlitewną. Przez siedem lat pracownicy i wspierający  modlili się przez całą dobę za chrześcijan w Związku Radzieckim - i "w ciągu tych siedmiu lat modlitwy wszystko się zmieniło" - wspomina brat Andrew. "Po zaledwie dwóch latach intensywnej modlitwy w Związku Radzieckim nastąpił wielki przewrót. Nagle, jak się wydawało, powiał świeży wiatr, przynosząc zmiany."

Być światłem i solą

W 1968 roku brat Andrew otrzymał dodatkowe zadanie od Boga: szukać Kościoła na Bliskim Wschodzie. Miał zostać wzmocniony, aby móc wypełnić swoją misję bycia światłem i solą dla świata. Regularnie odwiedzał Liban w czasie trwania wojny domowej i wspierał duchowych przywódców w Izraelu, którzy pracowali na rzecz pojednania między mesjanistycznymi żydami i arabskimi chrześcijanami.

Po upadku Związku Radzieckiego, brat Andrew jeszcze bardziej skupił się na umacnianiu chrześcijan w świecie islamskim. Był przekonany, że nakaz misyjny Jezusa obowiązuje również dzisiaj i że także muzułmanie powinni usłyszeć zbawczą nowinę Jezusa Chrystusa. Zadaniem chrześcijan, powiedział, jest miłość do wszystkich muzułmanów poprzez dzielenie się Ewangelią, przebaczanie im, gdy zwalczają chrześcijan i życie w całkowitym oddaniu się Chrystusowi. Ponadto brat Andrew podkreślał, że chrześcijanie muszą prowadzić walkę duchową, w której główną bronią jest modlitwa, a ludzie nie są wrogami. (por. List do Efezjan 6).

"Nie można pozyskać wroga dla Chrystusa. Dopóki uważamy kogoś za wroga, dopóty Boża miłość nie będzie mogła go dotknąć."
(Brat Andrew)

Przekazać pałeczkę

W połowie lat dziewięćdziesiątych brat Andrew przekazał kierownictwo Open Doors. Nadal dużo podróżował, aby odwiedzać i wspierać prześladowaną społeczność, ale organizacją dzieła pomocy zajęli się inni. Dziś Open Doors, jako międzywyznaniowa organizacja pomocowa, wspiera prześladowanych chrześcijan w blisko 60 krajach. Odbywa się to zawsze w ścisłej współpracy z lokalnymi kościołami.

Dystrybucja Biblii i literatury chrześcijańskiej jest głównym zadaniem Open Doors. Szczególnie ważne są też seminaria biblijne, zwłaszcza na temat postępowania w przypadku prześladowań. Prześladowani chrześcijanie są wzmacniani poprzez projekty samopomocowe, kursy czytania i pisania lub budowę szkół, a także zachęcani poprzez osobiste spotkania. Ważną częścią posługi jest również zwracanie uwagi na cierpienie prześladowanych chrześcijan. Dlatego Open Doors ma swoje biura w ponad 20 krajach, w których panuje wolność religijna. Materiały udostępniane przez Open Doors skierowane są przede wszystkim do chrześcijan, którzy pragną wspierać prześladowany Kościół poprzez modlitwę, zachętę lub pomoc finansową. Co roku Open Doors opracowuje Światowy Indeks Prześladowań - listę 50 krajów, w których chrześcijanie są najbardziej prześladowani z powodu swojej wiary.

Powrót