Tomas urodził się i wychowywał w szanowanej i radykalnie wierzącej rodzinie muzułmańskiej. Nawrócenie się do Chrystusa zmieniło całe życia Tomasa. Zobacz, jak do tego wszystkiego doszło!
Brunei: Szariat wyzwaniem dla chrześcijan
(Open Doors, Polska) - 3 kwietnia 2019, Sułtanat Brunei wprowadził prawo szariatu, które odtąd będzie regulowało wszystkie aspekty życia obywateli. Prawo karne było stopniowo dostosowywane do szariatu od maja 2014 r. Obecnie szariat jest podstawą jurysdykcji dla wszystkich mieszkańców Brunei (z wyjątkiem rodziny królewskiej): muzułmanów, jak i nie-muzułmanów, w tym obywateli zagranicznych, którzy pracują na terenie Brunei. Oficjalnie, od wybuchu zbrojnego powstania przeciwko brytyjskiemu protektoratowi w 1962 roku, w kraju utrzymywany jest stan wyjątkowy, a cała władza skupiona jest w rękach sułtana.
Przykładowe skutki wprowadzenia szariatu dla życia religijnego obywateli, w szczególności chrześcijan
Około 57% populacji Brunei stanowią muzułmanie. Spośród 430.000 mieszkańców Brunei około 57.400 wyznaje wiarę chrześcijańską. W ich opinii, nowe prawodawstwo stanowi zagrożenie dla wolności religijnej. W kraju, oficjalne pozwolenie na prowadzenie działalności mają trzy kościoły rzymskokatolickie i dwa anglikańskie. Inne kościoły protestanckie spotykają się z odmową uzyskania pozwolenia na rejestrację. Nawet oficjalnie zarejestrowane kościoły nie mogą rozbudowywać swoich, funkcjonujących już, budynków kościelnych, nie wspominając o budowaniu nowych kościołów. Surowo zabrania się szerzenia jakiejkolwiek religii innej niż islam. Chrześcijanie mogą prowadzić nauczenie tylko wewnątrz swoich kościołów.
Jeśli muzułmanin odwraca się od islamu, uważany jest za zdrajcę. Jeśli nazywa siebie lub inną osobę Bogiem, prorokiem lub posłańcem Boga musi zostać zabity na podstawie wiarygodnego świadectwa dwóch świadków. Jeżeli nie ma świadków, inne dowody jego „przestępstwa" wystarczą, aby skazać go na karę do 30 lat pozbawienia wolności. Jeżeli oskarżony żałuje i odwoła zmianę wiary, zarzut zostanie wycofany. Niezależnie od panującego prawa, wyrok śmierci za apostazję z islamu nie był wykonywany od wielu lat. Nowe przepisy grożą homoseksualistom karą śmierci przez ukamienowanie.
Co mówią liderzy?
Reakcje liderów chrześcijańskich są zróżnicowane. Niektórzy nie godzą się z zakazem głoszenia ewangelii, nawet jeśli mieliby zapłacić za to wysoką cenę. Inni opowiadają się za wycofaniem się za mury kościołów. Współpracownik Open Doors relacjonuje: „Wielu chrześcijan nakłania swoje dzieci, aby budowały przyszłość poza granicami kraju. Brunei może stać się centrum islamu w Azji Południowo-Wschodniej, jak sugeruje ośrodek studiów islamskich w Temburong. Nowe przepisy mogą doprowadzić do tego, że wszyscy mieszkańcy Brunei będą zmuszani do nawrócenia się na islam. Jedna z lokalnych gazet zacytowała urzędnika państwowego: „Biblia i podobne materiały nie mają wstępu do kraju".
Liderzy, którzy rozmawiali z Open Doors chcą pozostać anonimowi. Jeden z nich powiedział: „Narody chrześcijańskie są bardzo zaniepokojone prawami społeczności LGBT i rozmawiają z rządem Brunei na ten temat, ale nikt nie staje w obronie chrześcijan, którym zgodnie z szariatem zabrania się rozpowszechniania ewangelii". „Jeśli kościoły nie będą mogły głosić ewangelii, umrą". Jeszcze inny dodał: „Nie wolno nam przestać dzielić się dobrą nowiną z naszymi bliźnimi".
Niezarejestrowane kościoły będą tolerowane tak długo, jak długo ich sąsiedzi nie będą się na nie skarżyć. Według nowego prawa, każda dyskusja na temat wiary może być zinterpretowana jako obraza proroka Mahometa i prowadzić do uwięzienia i postawienia przed sądem.
Open Doors wzywa do modlitwy za chrześcijan w Brunei.
W Światowym Indeksie Prześladowań Open Doors Brunei zajmuje obecnie 36 miejsce wśród krajów, w których chrześcijanie są prześladowani za wiarę.
Módl się o chrześcijan w Brunei:
- Dziękuj Bogu za przywódców kościelnych, którzy kontynuują misję głoszenia ewangelii. Proś, aby czyniono to z mądrością i pod przewodnictwem Ducha Bożego.
- Módl się o wszystkich chrześcijan i chrześcijańskich przywódców w kraju, aby stanęli razem w jedności Ducha i byli dla siebie zachętą w wierze.