KENIA: Prześladowania mogą przybierać różną postać

(Open Doors, Polska) – Jak to możliwe, że chrześcijanie cierpią prześladowania w kraju, w którym stanowią większość? Na przykład w Kenii, gdzie ponad 80% ludności to chrześcijanie, jest wiele kościołów, a konstytucja od wielu lat gwarantuje obywatelom wolność wyznania. W tej korespondencji modlitewnej chcemy przyjrzeć się małemu, odległemu miejscu na północy kraju. Na chrześcijan patrzy się tu z dużą niechęcią i nieufnością. Są zmuszani do opuszczenia wioski. Każdego dnia stają przed nowymi wyzwaniami, dlatego potrzebują naszych modlitw.

Kradzież własności „niewiernych” nie jest grzechem

Wioska znajduje się niedaleko granicy z Somalią. Są tu trzy kościoły, ale coraz mniej chrześcijan ma odwagę publicznie wyznawać swoją wiarę. Każdego dnia bowiem pod ich adresem kierowane są rozmaite groźby, dodatkowo regularnie doświadczają dyskryminacji i nękania – skutecznych prześladowań, nawet bez użycia przemocy fizycznej.

Po pandemii Covid-19 jedyna chrześcijańska szkoła w wiosce przestała działać z powodu braku funduszy. Ksiądz z Kościoła katolickiego w sąsiedniej wiosce próbował ponownie ją otworzyć, ale mieszkańcy połączyli siły i bez ogródek zażądali, by duchowny natychmiast opuścił okolicę. Zatrudnionym pracownikom ochrony powiedzieli, że ich pensje pochodzą z „pieniędzy haram” – innymi słowy, że są nieczyste; pracownicy więc zrezygnowali. Ogrodzenie szkoły, meble i inne elementy wyposażenia zostały zniszczone lub rozkradzione. Mieszkańcy wioski nie zareagowali. Wśród muzułmanów panuje zgoda co do tego, że „nie jest grzechem kradzież czegoś, co należy do niewiernego”. Szkoła pozostaje zamknięta do dziś.

Namawianie do ukamienowanie nauczycielki

Chrześcijanie zatrudnieni w szkołach lub służbie zdrowia doświadczają szczególnej presji. Jeśli zbyt wyraźnie demonstrują swoją przynależność religijną, to są przenoszeni do miejsc pracy znacznie oddalonych od miejsca zamieszkania. Jest to dla nich bardzo niekorzystne i uniemożliwia zaangażowanie się w życie lokalnej społeczności.

Tę formę prześladowań ilustruje przykład pewnej chrześcijańskiej nauczycielki. Miejscowy pastor opowiada, że kobieta została wyznaczona do awansu w jednej z lokalnych szkół. Na tę informację niemal natychmiast zareagował imam z wioski. Wezwał chłopców uczących się w tej szkole, by ukamienowali nauczycielkę, jeśli tylko ta pojawi się w placówce. Zapewniał, że jako dzieci napastnicy nie zostaną pociągnięci do odpowiedzialności”.

Choć incydent został zgłoszony do ministerstwa edukacji, to urzędnicy nie zamierzali się w tę sprawę angażować. Zamiast tego w ramach „awansu” chrześcijanka została przeniesiona do innej szkoły, oddalonej o wiele kilometrów od jej rodzinnej wioski. Szkoła ta istnieje obecnie jedynie na papierze, ponieważ mieszkańcy opuścili wioskę w 2012 roku z powodu zagrożenia atakami i nie ma tam już ani jednego ucznia. 
Prywatne spotkania chrześcijan są również źle widziane. Imam wydał w tej sprawie nakaz dla właścicieli nieruchomości. Wynika z niego, że każdy, kto pozwoli „niewiernym” gromadzić się na swojej posesji, zostanie ukarany.

To tylko niektóre z wyzwań stojących przed chrześcijanami. Są oni powoli wypychani z wioski i regionu. W czasie, gdy lokalni partnerzy zastanawiają się, jak najlepiej pomóc mieszkańcom tej wioski, prosimy o modlitwę za nich.

Prosimy, módl się za chrześcijan w północnej Kenii:

• Módl się, aby chrześcijanie trwali silni w wierze i nie zniechęcali się presją otoczenia.
• Módl się szczególnie za chrześcijańskich pracowników służb publicznych (nauczycieli, lekarzy, pielęgniarki itp.) o mądrość i siły w obliczu wyzwań.
• Módl się szczególnie za chrześcijańskie dzieci i nowo nawróconych, aby Jezus wypełnił ich swoim pokojem i otoczył ochroną.
• Módl się, aby chrześcijanie nie przestali być solą i światłem w swoich lokalnych społecznościach.
• Módl się o poprawę stosunków między chrześcijanami a muzułmanami.