Światowy Indeks Prześladowań 2025

Indie

Kluczowe ustalenia

Okres badawczy: od 1 października 2023 do 30 września 2024

Prawa wszystkich wspólnot chrześcijańskich w Indiach są łamane, ponieważ radykałowie hinduistyczni uważają je za zagrożenie dla tożsamości narodowej państwa. Chcą w ten sposób oczyścić swój kraj zarówno z islamu, jak i chrześcijaństwa. Aby to osiągnąć, nie wahają się użyć szeroko pojętej przemocy. Największych prześladowań doświadczają konwertyci z hinduizmu. Są poddawani naciskom, aby powrócić do hinduizmu, szczególnie poprzez kampanie znane jako Ghar Wapsi (powrót do domu). Obawa przed utratą ochrony i korzyści dla grup marginalizowanych oraz przepisy antykonwersyjne zwiększają presję na chrześcijan. Grożą im pobicie i śmierć.

Profil kraju w formacie PDF

Poniższy profil kraju stanowi przetłumaczoną część szczegółowych raportów przygotowanych przez World Watch Research, dział badawczy Open Doors. Profil kraju dostępny jest również do pobrania w formacie PDF. Szczegółowe raporty w oryginalnej wersji angielskiej (części "Informacje ogólne" oraz "Dynamika prześladowań") znajdują się na końcu strony.

SKRÓCONY PROFIL KRAJU W PDF

1. Tło

Konstytucja Indii deklaruje, że kraj jest państwem świeckim. Hinduistyczni radykałowie nawołują do zmiany tego stanu rzeczy i ogłoszenia hinduizmu religią narodową. Narendra Modi, krytykowany za bezczynność w obronie setek muzułmanów zabitych przez hinduistycznych ekstremistów w pogromach, które miały miejsce w Gudżaracie w 2002 roku, został wybrany na premiera Indii w 2014 roku. Modi wygrał wybory także w roku 2019 i 2024. Odkąd został premierem, corocznie odnotowywana liczba brutalnych ataków na chrześcijan drastycznie wzrosła. Margines reelekcji Modiego był mniejszy w 2024 roku, ale nie ma to wpływu na prześladowania, z którymi zmagają się mieszkający w Indiach chrześcijanie.

Indyjskie ustawy o wolności wyznania lub ustawy „przeciwko wymuszonym konwersjom” są ustawami stanowymi, uchwalonymi w celu uregulowania kwestii konwersji religijnych. W praktyce zarówno te prawa, jak i indyjski Kodeks karny, są jednak nadużywane, aby karać chrześcijan, oskarżając ich o konwersję. Nawet w stanach, gdzie nie obowiązuje prawo antykonwersyjne, znane są przypadki, gdy policja aresztowała chrześcijan za działalność ewangelizacyjną. Prawa antykonwersyjne obowiązują w jedenastu stanach: Odisha (1967), Madhya Pradesh (1968), Arunachal Pradesh (1978), Chhattisgarh (2000), Gujarat (2003), Himachal Pradesh (2006/2019), Jharkhand (2017), Uttarakhand (2018), Uttar Pradesh (2020), Haryana (2022) i Karnataka (2022). Ustawa antykonwersyjna w stanie Arunachal Pradesh nie została w pełni wdrożona z powodu braku przepisów pomocniczych; a stan Radżastan przyjął ustawę antykonwersyjną, która czeka na podpis prezydenta, aby mogła wejść w życie. Prawo antykonwersyjne w Karnatace ma zostać zmienione lub wycofane w 2023 roku (WWR, 19 czerwca 2023). W sierpniu 2024 roku rząd stanu Uttar Pradesh przyjął ustawę Uttar Pradesh Prohibition of Unlawful Conversion of Religion Bill, 2024 („Ustawa”), która jeszcze bardziej zaostrza istniejące stanowe prawo antykonwersyjne. Oprócz niejasności w definicjach dotyczących tego, czym jest „wprowadzenie w błąd”, „siła”, „niewłaściwy wpływ”, „przymus”, „uwodzenie”, „oszukańcze środki”, ustawa zawiera teraz bardziej rygorystyczne warunki zwolnienia za kaucją i wydłuża maksymalny okres pozbawienia wolności z 10 lat do dożywocia.

Indie są siódmą co do wielkości gospodarką świata, ale przepaść między bogatymi a biednymi jest ogromna, a poziom ubóstwa niewiarygodnie wysoki. Wciąż wszechobecny jest system kastowy i wielowiekowa hierarchiczna stratyfikacja społeczeństwa. Większość chrześcijan pochodzi z tzw. zarejestrowanych (ang. scheduled) kast – grup społecznych o najniższym statusie ekonomicznym (zwanych dalitami i wykluczonymi ze społeczeństwa „niedotykalnymi”) oraz zarejestrowanych plemion (grupy nazywanej Adiwasi/Janjatis). Wielu dalitów nawróciło się z hinduizmu po to, by uciec od swojej beznadziejnej sytuacji. Niestety, wkrótce odkryli, że Kościół nie jest wolny od prześladowań.

Społeczność chrześcijańska jest drugą najbardziej piśmienną społecznością w Indiach; jednocześnie jest również największą grupą bezrobotną wśród wszystkich indyjskich mniejszości. Chrześcijanie codziennie zmagają się z dyskryminacją, niewystarczającą opieką zdrowotną i brakiem żywności. Ograniczenia rządowe praktycznie uniemożliwiają kościołom otrzymywanie pomocy z zagranicy na realizację projektów społecznych. Praca chrześcijańskich organizacji pozarządowych (NGO) także jest ograniczana. Zezwolenia wydawane na podstawie Foreign Contributions Regulation Act (FCRA), regulacji prawnych dotyczących finansowania wkładem zagranicznym, tysiącom organizacji pozarządowych, w tym setkom organizacji wyznaniowych, wygasły po tym, jak rząd stwierdził, że nie złożyły one wniosku o odnowienie w terminie. W czerwcu 2024 roku rząd centralny kierowany przez BJP zniósł zakaz dla pracowników rządowych wstępowania w szeregi Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS), ideologicznego skrzydła BJP, które promuje ideę państwa hinduistycznego.

Indie charakteryzują się wysokim poziomem przemocy fizycznej: zabójstwa honorowe, oblewanie kwasem, pobicia i lincze zdarzają się regularnie w całym kraju. Szerzenie dezinformacji i mowy nienawiści w mediach społecznościowych przez grupy samozwańczych strażników religijnych przyczyniają się do wybuchów aktów masowej przemocy wymierzonych w chrześcijan. Wielu policjantów jest skorumpowanych i brutalnie traktuje zatrzymanych chrześcijan. Innym poważnym problemem dla chrześcijan są maoiści (inaczej zwani naksalitami), którzy tworzą komunistyczne bojówki i kontrolują niektóre z najbiedniejszych wiejskich regionów Indii. Chrześcijanie żyjący na tych obszarach są poddawani ciągłej inwigilacji i nie mogą otwarcie uczestniczyć w praktykach religijnych. Jeśli mimo to się spotykają, grożą im ataki i śmierć.

W 2023 roku w stanie Manipur wybuchł konflikt między dwoma grupami etnicznymi, tj. Meitei (z większością hinduistyczną) i Kuki (z większością chrześcijańską). Wyzwalaczem aktów przemocy, zainicjowanych głównie przez społeczność Meitei, które spowodowały, że w płomieniach stanęło ponad 200 kościołów, była kontrowersyjna akcja afirmatywna, której beneficjentami mieli być Meitei. Według doniesień BBC News z 12 lipca 2023 r.: „Teraz Kuki zażądali 'terytorialnej autonomii' dla grupy, co jest eufemizmem dla oddzielnej, niezależnej administracji. Meitei ostrzegli, że jakikolwiek podział Manipuru jest wykluczony. Życie i praca obu społeczności zamarły. Internet w całym stanie został odcięty, co jeszcze bardziej zwiększyło izolację”. Ferment na tle etnicznym nadal trwa.

2. Sytuacja w poszczególnych regionach kraju

W kraju nie ma jakichś szczególnych miejsc, które można by określić punktami zapalnymi łamania wolności religijnej obywateli. W najtrudniejszej sytuacji są stany, w których BJP ma większość w rządzie stanowym, ale to się może zmieniać co pięć lat z powodu wyborów. Hinduskie grupy ekstremistyczne mają swoje siedziby we wszystkich zakątkach kraju, nawet w najbardziej odległych wioskach. Uważnie przyglądają się praktykom chrześcijan, zwłaszcza wydarzeniom o charakterze ewangelizacyjnym. Na terenach, gdzie BJP nie jest u władzy, jest potężną partią opozycyjną. Poziom inwigilacji jest wysoki, ale problemy zaczynają się dopiero wtedy, gdy chrześcijanie głoszą Ewangelię.

3. Kogo dotykają prześladowania?

Wspólnoty chrześcijan ekspatriantów

Kategoria ta nie została uwzględniona w punktacji i analizie ŚIP.

Tradycyjne społeczności chrześcijańskie

Obecność Kościołów, takich jak Kościół rzymskokatolicki, prawosławny i anglikański, świadczy o tym, że chrześcijanie są obecni w Indiach od wielu wieków, przy czym Syryjsko-Prawosławny Kościół Malankara-Mar-Thoma w Kerali datuje się na III wiek naszej ery. Prawa Kościołów historycznych są łamane, ale nie w takim stopniu jak prawa wspólnot uwzględnionych w innych podkategoriach.

Społeczności konwertytów

Chrześcijanie nawróceni z hinduizmu doświadczają największych prześladowań i łamania praw. W ich życiu prześladowania są codziennością. Każdego dnia znoszą naciski, aby powrócili do hinduizmu. Inni konwertyci (z islamu, sikhizmu i buddyzmu), których jest znacznie mniej, również spotykają się z presją otoczenia. Konwertyci z islamu muszą mierzyć się z przemocą, nietolerancją i dyskryminacją tylko tam, gdzie wśród miejscowej ludności jest duża koncentracja muzułmanów.

Nietradycyjne społeczności chrześcijan

Po konwertytach, chrześcijanie z Kościołów baptystycznych, ewangelikalnych i zielonoświątkowych są uważani za drugi główny cel radykalnych hindusów, ze względu na ich zaangażowanie w działania pomocowe i ewangelizacyjne.

4. Główne źródła prześladowań i dyskryminacji

Nacjonalizm religijny

Z biegiem lat wzrosła gorliwość i brutalność organizacji hinduistycznych. Ich członkowie twierdzą, że religią Indii jest hinduizm, tak więc inne religie powinny zostać wyparte z kraju. Radykalny hinduizm jest zdecydowanie głównym źródłem prześladowań w Indiach. Jest głośny, wszechobecny i bardzo gwałtowny.

Dyktatorska paranoja w połączeniu z religijnym (hinduistycznym) nacjonalizmem

Po wygranych wyborach w maju 2019 roku BJP utworzyła nowy rząd pod przewodnictwem premiera Narendry Modiego, który został okrzyknięty silnym człowiekiem do kierowania Indiami. W sposobie rządzenia krajem przez Modiego można zaobserwować tendencje dyktatorskie. Kontrola mediów społecznościowych, podżegające do przemocy przemówienia, kneblowanie mediów, które kwestionują politykę rządu i statystyki, to tylko niektóre z oznak rosnącego ruchu dyktatorskiego w kręgach rządowych.

Wrogość etniczno-religijna w połączeniu z uciskiem klanowym

W stanach Chhattisgarh, Jharkhand, Odisha, w południowej części Madhya Pradesh, na południu Gujarat, Arunachal Pradesh, Assam, Tripura, Nagaland i Manipur znajdują się obszary zamieszkiwane przez społeczności plemienne. Radykalny ruch hinduistyczny RSS z powodzeniem przeniknął do tych plemion i zwrócił je przeciwko chrześcijańskiej społeczności na tych terenach. Coraz częściej konwertyci z plemion są zastraszani, bojkotowani społecznie, wypędzani, pozbawiani wody pitnej, a nawet mordowani; chrześcijanki są gwałcone. Wielokrotnie dochodziło do wstrzymania budowy budynków kościelnych przez mieszkańców wsi.

Ucisk klanowy

Antagonizm klanowy jest bardzo silny w niektórych częściach północnych Indii. W tzw. pasie Jat (regiony Pendżabu, Haryany oraz części Radżastanu i Uttar Pradesh) władzę sprawują „khap panchayats” (sądy klanowe). Uważa się, że mają one władzę nad życiem i śmiercią, i funkcjonują niezależnie od systemu prawnego kraju. Policja jest nastawiona na współpracę z „khapsami”; jej członkowie pochodzą w dużej mierze z tych samych środowisk. Oczywiście, przejście na chrześcijaństwo jest w ich oczach poważnym przestępstwem.

5. Czym różnią się prześladowania mężczyzn i kobiet?

Kobiety

Mimo że konflikt w północno-wschodnim stanie Manipur został nazwany konfliktem na tle etnicznym, zauważalny jest również motyw nietolerancji religijnej. W atmosferze konfliktu chrześcijanki są narażone na wiele niebezpieczeństw ze względu na płeć i religię, a także na ryzyko uprowadzenia, gwałtu, tortur i morderstwa. Według doniesień policjanci byli świadkami, a czasami nawet sprawcami przemocy wobec kobiet i dziewcząt. Konwertytkom na chrześcijaństwo grożą areszt domowy, przymusowe małżeństwo, przymusowy rozwód i wyrzucenie z domu. Ponadto rosną wskaźniki przemocy domowej w rodzinach konwertytek.

Formy wywierania nacisku:

  • uprowadzenie;
  • brak dostępu do zasobów komunalnych;
  • wymuszony rozwód;
  • wymuszone małżeństwo;
  • zmuszenie do opuszczenia domu/wypędzenie;
  • uwięzienie przez rodzinę (areszt domowy);
  • handel ludźmi;
  • przemoc fizyczna;
  • przemoc psychiczna;
  • przemoc seksualna;
  • przemoc werbalna.

Mężczyźni

Atrybutem mężczyzn jest siła fizyczna, więc prześladowanie chrześcijańskich mężczyzn wymierzone jest w ich fizyczność oraz pozycję głowy rodziny. Przemoc wobec mężczyzn obejmuje pobicia, morderstwa i tortury psychiczne. Przywódcy kościelni są szczególnie narażeni na ataki ze strony hinduskich radykałów, a bycie pastorem jest jednym z najbardziej ryzykownych powołań w kraju. Konwertyci mogą być izolowani społecznie przez swoich sąsiadów, przyjaciół, znajomych i rodzinę, a także wykluczeni z dostępu do zasobów komunalnych. Mężczyznom często stawia się fałszywe zarzuty, takie jak znieważanie hinduskich bogów i bogiń.

Formy wywierania nacisku na mężczyzn:

  • ograniczanie kontaktów społecznych/międzyludzkich;
  • brak dostępu do zasobów komunalnych;
  • ograniczenie dostępu do żywności oraz wody;
  • wydziedziczenie/odebranie prawa własności;
  • przemoc ekonomiczna w biznesie/miejscu pracy;
  • nękanie ekonomiczne poprzez grzywny;
  • fałszywe oskarżenia;
  • zmuszenie do opuszczenia domu/wypędzenie;
  • uwięzienie przez władze;
  • pobór do wojska/milicji/służba wbrew sumieniu;
  • zakazy podróżowania/ograniczenia w przemieszczaniu się;
  • śmierć;
  • przemoc fizyczna;
  • przemoc psychiczna;
  • przemoc werbalna.

6. ŚIP: Perspektywa 5-letnia

Rok

Miejsce w Światowym Indeksie Prześladowań

Zaokrąglony wynik prześladowań na 100 pkt
2025

11

84

2024

11

83

2023

11

82

2022

10

82

2021

10

83

Krótki opis zmiany wyniku i jej przyczyny

Całkowity wynik ŚIP 2025 wzrósł o jeden punkt w porównaniu z rokiem poprzednim. Poziom presji wzrósł najbardziej w kościelnej sferze życia, ponieważ powoli zanikają przepisy, które do tej pory pozwalały chrześcijanom na odbywanie praktyk religijnych. Ocena za przemoc utrzymuje się na poziomie 16,5 pkt, czyli prawie maksymalnym. Wszystkie grupy chrześcijan są prześladowane przez hinduistycznych radykałów, którzy postrzegają ich jako obcych. Chcą oczyścić swój kraj zarówno z islamu, jak i chrześcijaństwa oraz nie wahają się użyć szeroko pojętej przemocy, aby to osiągnąć. Największych prześladowań doświadczają konwertyci z hinduizmu. Są poddawani nieustającej presji, aby powrócić do hinduizmu.

7. Szczegółowe dane na temat przemocy i wywieranej presji

Poziomy przemocy i presji

Życie prywatne 12.2
Życie w rodzinie 12.9
Życie w społeczeństwie 13.3
Życie w państwie 14.9
Życie w kościele 13.9
Przemoc fizyczna 16.5

 

8. Przemoc

Przemoc

ŚIP 2025

ŚIP 2024

Liczba zabitych chrześcijan

20

160

Ataki/zamknięcie kościołów lub innych obiektów chrześcijańskich

459

2228

Chrześcijanie maltretowani fizycznie lub psychicznie

97273

10000 *

Chrześcijanie wewnętrznie przesiedleni

9251

62119

Przykładowe akty przemocy w opisywanym okresie sprawozdawczym

  • Czerwiec 2024 r., dystrykt Jiribam w Manipurze:

    6 czerwca 2024 roku znaleziono ciało mężczyzny z ludu Meitei, Soibama Saratkumara Singha, który zaginął kilka tygodni wcześniej. Mimo że nie zatrzymano osoby odpowiedzialnej za to morderstwo, Meitei wpadli w szał i zniszczyli trzy wioski Kuki w dystrykcie Jiribam.

    Nieznani sprawcy uprowadzili mężczyznę z ludu Kuki, L. Thianmuanga, którego los do tej pory pozostaje nieznany. Podejrzewa się, że za porwanie odpowiedzialna jest ekstremistyczna grupa Meitei Arambai Tenggol. W wyniku przemocy ponad 200 cywilów zostało ewakuowanych z dystryktu Jiribam, setki domów należących zarówno do Meitei, jak i Kuki zostało zniszczonych, a kilka kościołów Kuki zostało spalonych The Hindu, 8 czerwiec 2024

  • Styczeń 2024 r., dystrykt Betul w stanie Madhya Pradesh:

    7 stycznia 2024 roku do chrześcijańskiej szkoły misyjnej w dystrykcie Betul wtargnęła grupa mężczyzn i jedna kobieta. Napastnicy rzekomo należeli do nacjonalistycznego ugrupowania Bajrang Dal (powiązanej z RSS). W szkole wybuchła panika, a napastnicy oskarżyli kierownictwo o „przymusową konwersję”, sugerując, że szkoła zmusiła miejscowych do modlitwy w dniu, kiedy nie odbywały się zajęcia (The Observer Post, 9 stycznia 2024 r.).

  • 12 czerwca 2024 r., dystrykt Jagdalpur w stanie Chhattisgarh:

    12 czerwca 2024 roku członkowie Bajrang Dal (powiązanej z RSS) zaatakowali kilka chrześcijańskich rodziny. W wyniku pobicia jedna osoba miała złamaną nogą, a dwie osoby zostały hospitalizowane z innymi poważnymi obrażeniami. Napastnicy zmusili rodziny do podpisania dokumentu, w którym zgodziły się na „rekonwersję” na hinduizm w ciągu 10 dni, a następnie zostały wygnane z wioski. Należące do nich pola i domy zostały zniszczone, a lokalna rada wioski i lokalne władze nie podjęły jak dotąd żadnych działań w celu ich ochrony (Maktoob Media, 25 czerwca 2024 r.).

Życie prywatne

Rozmowy na tematy związane z religią (chrześcijaństwem) są obecnie uważane za formę ewangelizacji. Modlący się chrześcijanin, nie tylko konwertyta, może zostać zaatakowany w zasadzie w całym kraju, z wyjątkiem dwóch lub trzech północno-wschodnich stanów. Udział w nabożeństwie, czynność chroniona konstytucyjnie, może prowadzić do fałszywych oskarżeń hinduskich radykałów o przymusowe nawracanie. Chrześcijanie, zwłaszcza przywódcy religijni, mogą być aresztowani pod takimi zarzutami, często z użyciem przemocy fizycznej. Zagraniczni chrześcijanie nie mogą wjechać do kraju na wizie misyjnej.

Życie rodzinne

Chociaż ustawa o sądownictwie dla małoletnich zezwala na adopcję hinduskich dzieci przez niehinduskich rodziców, w praktyce chrześcijanie nadal mają ogromne trudności z adopcją. Procedury są bardzo skomplikowane, a członkowie komisji adopcyjnych są często uprzedzeni do chrześcijan. Chrześcijańskie dzieci są zmuszane do uczestniczenia w hinduskich zajęciach (będących częścią programu nauczania), takich jak joga, literatura hinduska i mitologia, nawet w szkołach chrześcijańskich. Chrzty na świeżym powietrzu są obecnie uważane za zbyt ryzykowne zarówno dla duchownego prowadzącego ceremonię, jak i dla osoby chrzczonej. Dzieci chrześcijan, zwłaszcza z rodzin konwertytów z innych religii, coraz częściej doświadczają dyskryminacji i przemocy fizycznej z powodu radykalnych wpływów hinduskich.

Życie w społeczeństwie

W ciągu ostatnich pięciu lat nasiliło się monitorowanie chrześcijan przez radykalne organizacje hinduistyczne i władze lokalnych jednostek administracyjnych. Celem jest powstrzymanie jakiejkolwiek formy ewangelizacji. Wzrosła liczba przypadków nękania, gróźb i dyskryminacji społecznej, zwłaszcza w okresie okołoświątecznym, tzn. w czasie Świąt Bożego Narodzenia, Wielkanocy i Nowego Roku. Kampanie rekonwersyjne Ghar Wapsi (powrót do domu) odnoszą sukces, częściowo dzięki zwiększonej presji społecznej.

Życie w państwie

Ustawodawstwo antykonwersyjne, które ogranicza wolność religijną, obowiązuje w jedenastu stanach. Działalność organizacji chrześcijańskich otrzymujących fundusze z zagranicy zawsze była ograniczana przez ustawę o wkładzie zagranicznym (ang. Foreign Contribution Regulation Act) w obawie przed ich zaangażowaniem w prozelityzm oraz działania na rzecz wolności chrześcijan. Media, zwłaszcza w dialektach indyjskich, są na ogół uprzedzone do chrześcijan, a na obszarach wiejskich wręcz wrogie. Propaganda i podżeganie do przemocy wobec chrześcijan ze strony ekstremistów hinduistycznych są bardzo rozpowszechnione. Na wszystkich głównych platformach społecznościowych radykalni przywódcy hinduistyczni nawołują do nienawiści wobec chrześcijan. Mowa nienawiści jest powszechna, zwłaszcza w językach i dialektach indyjskich.

Życie w Kościele

Państwo monitoruje działalność chrześcijan i nakłada na wspólnoty wiele ograniczeń (np. na finansowanie z zagranicy, zaproszenia dla zagranicznych misjonarzy, trudności z rejestracją i ustawy antykonwersyjne). Lokalne władze i hinduscy ekstremiści ściśle monitorują aktywność chrześcijan w Internecie i nawet turyści odwiedzający kraj muszą podpisać oświadczenie, że nie będą prowadzić działalności kaznodziejskiej ani ewangelizacyjnej. Wielu chrześcijańskich obcokrajowców przebywających w Indiach na podstawie wizy pracowniczej zostało deportowanych. Deportowanych zostało także wielu obcokrajowców pochodzenia indyjskiego, ponieważ należeli do Kościołów lub grup chrześcijańskich w Indiach. Chrześcijanie, którzy wypowiadają się przeciwko przemocy, ryzykują, że staną się celem ataków.

9. Naruszenie zobowiązań i praw międzynarodowych

Indie zobowiązały się do przestrzegania i ochrony praw podstawowych w następujących traktatach międzynarodowych:

  1. Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (ICCPR);
  2. Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych (ICESCR);
  3. Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (CEDAW);
  4. Konwencja o prawach dziecka (CRC).

Indie nie wypełniają swoich zobowiązań międzynarodowych, regularnie naruszając/nie chroniąc następujących praw chrześcijan:

  • Chrześcijanie są zabijani za wiarę (Art. 6 ICCPR);
  • Chrześcijańskie kobiety i dziewczęta są gwałcone i wykorzystywane seksualnie (Art. 7 ICCPR);
  • Chrześcijanie są atakowani, izolowani i fałszywie oskarżani o zmuszanie osób innych wyznań do konwersji (Art. 18 ICCPR);
  • Chrześcijanie są ofiarami podżegających wypowiedzi i kampanii oszczerstw, które podżegają do przemocy i dyskryminacji (Art. 20 ICCPR);
  • Pokojowe zgromadzenia religijne chrześcijan są zakłócane przez grupy przeciwników i ataki, co stanowi naruszenie prawa do pokojowych zgromadzeń (Art. 21 ICCPR);
  • Chrześcijańscy dalici są wykluczeni z rządowych działań afirmacyjnych z powodów wyznaniowych (Art. 26 ICCPR i Art. 11 ICESCR).

10. Sytuacja innych mniejszości religijnych

Departament Stanu USA w swoim raporcie IRFR za rok 2023 pisze: „Dwadzieścia pięć z 28 stanów stosuje częściowe lub pełne ograniczenia dotyczące uboju bydła. Kary różnią się w poszczególnych stanach i mogą zależeć od tego, czy zwierzę jest krową, cielęciem, bykiem czy wołem. Zakaz dotyczy głównie muzułmanów i członków kast i plemion, które tradycyjnie spożywają wołowinę lub zajmują się bydłem, jego transportem i ubojem”.

27 czerwca 2023 roku premier Modi powiedział, że zgodnie z konstytucją kraj powinien mieć jednolity kodeks cywilny (UCC). Dodał, że kraj nie może funkcjonować z systemem „odrębnych praw dla odrębnych społeczności (religijnych)”. Kilku przywódców społeczności muzułmańskich, sikhijskich, chrześcijańskich i plemiennych, w tym niektórzy urzędnicy państwowi i ich rządy, sprzeciwili się tej inicjatywie.

11. Open Doors w Indiach

Praca lokalnych partnerów Open Doors w Indiach obejmuje:

  • dystrybucję Biblii;

  • szkolenia – przygotowanie do prześladowań;

  • projekty socjoekonomiczne: środki utrzymania i rozwój gospodarczy dla prześladowanych chrześcijan;

  • pomoc doraźna, pomoc dla ofiar prześladowań.

12. Przypisy

  • Niniejszy dokument został przygotowany w oparciu o bardziej szczegółowe Dossier Kraju opracowane corocznie przez World Watch Research (WWR), dział badawczy Open Doors International. Zezwala się na wykorzystywanie i bezpłatne rozpowszechnianie dokumentu pod warunkiem podania źródła, tj. © 2025 Open Doors International.
  • Wszystkie krótkie profile krajów są dostępne w zakładce „Advocacy resources” na stronach poświęconych badaniom Open Doors International, wraz z bardziej szczegółowymi pełnymi dokumentami krajowymi i najnowszą aktualizacją metodologii ŚIP: www.opendoors.org/en-US/research-reports/. Są one również dostępne na stronie Open Doors Analytical: https://opendoorsanalytical.org/; (hasło: freedom).
  • Okres badawczy dla ŚIP 2025: 1 października 2023 – 30 września 2024.