Światowy Indeks Prześladowań 2024

Syria

Wnioski

Okres badawczy: 01.10.2022 – 30.08.2023

Państwo na ogół toleruje kościoły historyczne. Przywódcom kościołów historycznych, których tożsamość jest ogólnie znana, w miejscach, gdzie aktywne są islamskie milicje, grożą ataki, porwania i śmierć. Wiele kościołów zostało zburzonych lub zamienionych w centra islamskie przez organizacje islamskie i ugrupowania ekstremistyczne. Przywódcy kościołów ewangelikanych są  narażeni na niebezpieczeństwo, ponieważ uważa się, że sprzyjają Zachodowi, angażują się w prozelityzm, a jednocześnie brak im ochrony i silnego lidera o wpływach politycznych, takiego jak papież czy biskup. Na obszarach kontrolowanych przez rząd we wczesnych latach wojny domowej chrześcijanie cieszyli się większą wolnością. W miarę jak państwo odzyskuje władzę, zwiększa się kontrola nad ewentualnymi opozycjonistami.

Chrześcijanie wywodzący się ze środowisk muzułmańskich lub druzyjskich są poddawani presji ze strony swoich rodzin i społeczności, ponieważ nawrócenie przynosi im hańbę. Dotyczy to zwłaszcza obszarów zamieszkałych w większości przez sunnitów, gdzie konwertytom grożą ataki lub wygnanie z domów rodzinnych.

Podczas inwazji tureckiej w październiku 2019 r. żołnierze tureckich sił zbrojnych napadali, gwałcili, uprowadzali i mordowali Kurdów oraz inne mniejszości etniczne i religijne, w tym chrześcijan i jezydów. Muzułmanie sunniccy (przesiedleńcy wewnętrzni) są przenoszeni z różnych części kraju na północ, gdzie zajmują domy uchodźców, co zaburza demografię kraju. 

1. Tło

Od 2011 roku Syria uwikłana jest w wojnę domową, która sprawia, że sytuacja w kraju jest bardzo niestabilna i niebezpieczna, a dwie strony konfliktu używają masowej broni, aby się nawzajem zwalczać. Rząd otrzymał wsparcie wojskowe od Iranu, Rosji i Hezbollahu, co pozwoliło mu odzyskać kontrolę nad utraconym terytorium, ale walki między rządem a powstańcami nadal trwają. Opozycja otrzymała międzynarodowe wsparcie od Arabii Saudyjskiej, Turcji i Kataru. Ponadto kurdyjskie milicje (znane jako Autonomiczna Administracja Północnej i Wschodniej Syrii lub AANES) wspierane są przez rząd USA, który ma również bazę wojskową w At Tanf, położoną w dalekiej wschodniej części Syrii.

Większość kraju znajduje się obecnie pod kontrolą rządu, z wyjątkiem prowincji Idlib, zachodniej prowincji Aleppo, północnego regionu prowincji Hama oraz północnego wschodu. Obszary te są obecnie kontrolowane przez siły tureckie, światową koalicję, ugrupowania islamistyczne lub władze kurdyjskie.

Syria jest krajem, w którym większość obywateli wyznaje islam sunnicki. Konstytucja stanowi, że prezydent musi być muzułmaninem, a islamskie orzecznictwo powinno być głównym źródłem prawodawstwa. Większość syryjskich chrześcijan należy do kościołów historycznych (głównie prawosławnych i katolickich, a także kilku tradycyjnych kościołów protestanckich). Sytuacja chrześcijan na obszarach kontrolowanych przez rząd jest dość dobra, choć istnieją przepisy, które ograniczają działania Kościoła, jeśli mogłyby zostać zinterpretowane jako prozelityzm. Na obszarach kontrolowanych przez opozycję, chrześcijanie, których tożsamość jest publicznie znana, są zastraszani i padają ofiarą uprowadzeń przez radykalne ugrupowania islamistyczne.

Podczas toczącej się wojny syryjscy chrześcijanie ogromnie ucierpieli w wyniku walk i spowodowanych przez nie przesiedleń. Ich słaba pozycja wynika z braku politycznej reprezentacji i siły militarnej oraz rzekome powiązania z Zachodem, ale także reżimem Assada.

W Autonomicznej Administracji Północnej i Wschodniej Syrii (AANES) oficjalnie zezwala się muzułmanom na zmianę i rejestrację wyznania, np. na chrześcijaństwo. Rząd syryjski nie uznaje jednak tej rejestracji. Presja rodzinna na konwertytów w tym regionie jest również mniej dotkliwa, ponieważ kurdyjscy sunnici są mniej radykalni. Poprawa sytuacji chrześcijan została zagrożona przez inwazję sił tureckich, która rozpoczęła się w październiku 2019 r.; praktycznie jakiekolwiek pozytywne zmiany w zakresie wolności religijnej dokonane przez administrację autonomiczną zostały wycofane na obszarach znajdujących się obecnie pod kontrolą Turcji. 

2. Sytuacja w różnych regionach kraju

Chrześcijanie znajdują się pod szczególną presją w ostatnich bastionach kontroli radykalnych ugrupowań islamskich w prowincji Idlib na północnym zachodzie i w prowincji Hasakah na północnym wschodzie.

Podczas gdy historyczne wspólnoty i – w mniejszym stopniu – nietradycyjne wspólnoty chrześcijańskie cieszą się względnym stopniem wolności w pozostałej części kraju, presja na konwertytów istnieje w całym państwie, a ich sytuacja jest szczególnie niebezpieczna na północnym zachodzie i północnym wschodzie.

3. Kogo dotykają prześladowania?

Tradycyjne społeczności chrześcijańskie

Do tej kategorii należą głównie kościoły greckoprawosławne i rzymskokatolickie. Chrześcijanie z historycznych wspólnot chrześcijańskich, ponieważ są najliczniejsi, często stają się obiektem zaplanowanych ataków.  Kościoły znajdują się na terenie całego kraju. Są także obecne w strefach konfliktów. Nielicznym rodzinom chrześcijańskim, które nie opuściły prowincji Idlib, kontrolowanej przez międzynarodowe grupy dżihadystów, w przypadku ujawnienia grozi śmierć, tortury i przemoc. Ataki ze strony Turcji i OSP zmusiły wielu z tych chrześcijan do opuszczenia ich domów na północnym zachodzie, północy i północnym wschodzie. Reputacja polityczna denominacji, kościołów i lokalnych liderów kościelnych (neutralnych, sprzyjających lub przeciwnych Assadowi) determinuje traktowanie, z jakim spotykają się ze strony grup walczących z prezydentem Assadem.

Społeczności konwertytów

Chrześcijanie wywodzący się ze środowisk muzułmańskich lub druzyjskich są szczególnie narażeni na presję ze strony rodziny, ponieważ odejście członka rodziny od islamu przynosi im wielki wstyd. Dotyczy to zwłaszcza obszarów zamieszkałych w większości przez sunnitów, gdzie konwertytom grozi zakaz opuszczania domów rodzinnych lub przemoc. W reakcji na rosnącą radykalizację islamu, szczególnie na terenach kontrolowanych przez rebeliantów, wzrosła opozycja ze strony rodziny i społeczeństwa wobec konwertytów wywodzących się ze środowisk muzułmańskich. Presja ze strony rodziny jest stosunkowo mniej intensywna na obszarach kurdyjskich (z wyjątkiem obszarów pustynnych, gdzie wpływy plemienne są większe, a islam bardziej konserwatywny), ponieważ kurdyjscy sunnici są na ogół mniej radykalni.

Nietradycyjne społeczności chrześcijan

Wspólnoty baptystyczne, ewangelikalne i zielonoświątkowe znajdują się w trudnej sytuacji, ponieważ znane są ze swojego pozytywnego nastawienia wobec Zachodu, fragmentacji, braku silnego przywództwa i braku zagranicznego rzecznika (takiego jak papież czy biskup), który mógłby przemawiać w ich imieniu. Większość z nietradycyjnych wspólnot chrześcijańskich nie uzyskała formalnej rejestracji i jasnego statusu prawnego,  Ze względu na działalność ewangelizacyjną są oni szczególnym celem islamskich grup bojowników, ale także państwa, które za wszelką cenę chce utrzymać stabilność. Kościoły ewangelikalne nie są jedynymi kościołami zaangażowanymi w ewangelizację. Zaangażowanych jest również kilka kościołów historycznych, zwłaszcza katolickich.

4. Główne źródła prześladowań i dyskryminacji

Islamski ekstremizm

Islamski ekstremizm jest główną siłą napędową prześladowań w Syrii i odpowiada za większość okrucieństw popełnianych wobec chrześcijan. Członkowie radykalnych grup islamskich, takich jak powiązane z Al-Kaidą Hajat Tahrir asz-Szam (HTS) i Jaish al-Islam, a także ugrupowania opozycyjne wspierane przez Turcję, są obecnie głównym składowymi tej siły w Syrii. Działają otwarcie w północno-zachodniej Syrii oraz w całej północnej części kraju (m.in. w Hasakah i Qamishli). Islamscy bojownicy kontrolują obecnie tereny zamieszkałe przez około 15% ludności Syrii. Tureckie operacje wojskowe, rozpoczęte w 2016 r., doprowadziły do zajęcia terytorium w północnej Syrii, a od października 2019 r. tzw. bezpiecznej strefy wzdłuż granicy syryjsko-tureckiej. Turcja wykorzystuje arabskich bojowników islamskich do kontrolowania obszarów kurdyjskich. Islamski ekstremizm  jest szczególnie dotkliwy na obszarach kontrolowanych przez opozycję. Ekstremizm islamski jest również obecny na obszarach kontrolowanych przez rząd, dotykając głównie konwertytów z islamu na chrześcijaństwo, gdzie presja wywierana jest przede wszystkim przez rodzinę i lokalną społeczność.

Paranoja dyktatorska

Źródłem prześladowań wynikających z tej siły napędowej są przede wszystkim grupy zbrojne, które kontrolują część Syrii, w tym wspierane przez Turcję siły opozycyjne (OSP).  Turecki prezydent Erdoğan dąży w ten sposób do przywrócenia dawnej świetności Imperium Osmańskiego. Od października 2019 roku OSP kilkakrotnie odcięły dostawy wody do osiedli kurdyjskich i chrześcijańskich w Hassakeh, a także okolicznych obszarów wiejskich zamieszkałych przez ponad milion osób. Grupy bojowników przejęły wiele nieruchomości należących do chrześcijan. Po stronie rządowej, choć prezydent Assad wykazuje pozytywny stosunek do historycznych chrześcijan, jego głównym celem jest stabilizacja społeczna, a nie ochrona praw mniejszości religijnych. Doniesienia mówią o nasilającej się inwigilacji i kontroli służb. Rząd nie ma zamiaru tolerować chrześcijan (ani innych grup religijnych), jeśli uzna je za zagrożenie dla status quo, np. poprzez działania ewangelizacyjne.

Ucisk klanowy

Plemienność w Syrii łączy się z islamem, zwłaszcza na północnych obszarach kurdyjskich i w centralnych obszarach pustynnych. Konwersja z islamu na chrześcijaństwo uważana jest za zdradę wspólnoty i zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego. Ujawnienie konwersji członka rodziny prowadzi do sprzeciwu krewnych, lokalnej społeczności i jej przywódców.  Szejk może zezwolić na egzekucję konwertyty i dać członkom społeczności pozwolenie na odebranie ich majątku, dobytku, a nawet kobiet.

Przestępczość zorganizowana oraz korupcja

Korupcja i łapówkarstwo są szeroko rozpowszechnione. Transparency International umieściło Syrię na trzecim miejscu wśród najbardziej skorumpowanych krajów świata.  Odbywa się to w kontekście bezkarności i anarchii oraz wpływa na dostęp do żywności i opieki zdrowotnej. Chrześcijanie, którzy cieszą się opinią ludzi zamożnych, byli porywani dla okupu przez syryjskie siatki przestępcze. Przestępczość zorganizowana i korupcja jest szczególnie rozpowszechniona na obszarach okupowanych przez tureckie wojsko i islamskie grupy terrorystyczne, na obszarach południowych, zamieszkanych głównie przez druzów oraz na terenacho wysokim odsetku alawitów.  W Latakii, z większością alawicką, porwania młodych chrześcijan stały się poważnym problemem.

Chrześcijański protekcjonizm wyznaniowy

W wyniku kryzysu zbudowano wiele mostów między historycznymi wspólnotami kościelnymi a nietradycyjnymi grupami, głównie poprzez osobiste kontakty pomiędzy księżmi i pastorami. Jednak starsi przywódcy w kilku historycznych kościołach opierają się budowaniu jakichkolwiek relacji z nietradycyjnymi kościołami. Oskarżają oni nietradycyjnych chrześcijan o zdradę narodu poprzez powiązania z zachodnimi programami politycznymi, co wzbudza podejrzliwość władz i psuje stosunki między rządem i kościołami. 

5. Czym różnią się prześladowania mężczyzn i kobiet?

Kobiety

W kontekście ciągłej niestabilności i ograniczania wolności religijnej, kobiety z mniejszościowych grup religijnych, w tym chrześcijanki, narażone są na ryzyko uprowadzenia, molestowania seksualnego i gwałtu. Chociaż liczba takich przypadków drastycznie spadła (co wiąże się z usunięciem IS z większości terenów Syrii), może się to zdarzyć zarówno na obszarach kontrolowanych przez rząd, jak i na terytorium opanowanym przez rebeliantów. Gwałt jest narzędziem, który ma przynieść wstyd chrześcijańskiej rodzinie i destabilizować lokalną społeczność. Konwertytki spotykają się również z przemocą ze strony własnych rodzin. Mogą spotkać się z przemocą domową lub wymuszonym małżeństwem z muzułmaninem, a nawet zostać zabite, aby przywrócić honor rodziny.

Formy wywierania nacisku :

  • Uprowadzenie;
  • Odebrania prawa do opieki nad dziećmi;
  • Brak prawnej możliwości zawarcia małżeństwa z chrześcijaninem;
  • Nękanie ekonomiczne poprzez dostęp do biznesu/zatrudnienia;
  • Narzucenie reguł ubioru;
  • Wymuszony rozwód;
  • Wymuszone małżeństwo;
  • Uwięzienie przez rodzinę (areszt domowy);
  • Przemoc – śmierć;
  • Przemoc fizyczna;
  • Przemoc psychiczna;
  • Przemoc seksualna.

Mężczyźni

Młodzi rdzenni chrześcijanie szczególnie obawiają się przymusowego wcielenia do syryjskiej armii lub innych frakcji wojskowych.Niektórzy rozważają z tego powodu emigrację. Bezrobotni chrześcijanie mają ogromne trudności ze znalezieniem pracy, a ci, którzy są zatrudnieni, mają niewielkie szanse na awans. Ponieważ to mężczyźni są zazwyczaj głównymi żywicielami rodziny, taka dyskryminacja wpływa na życie całych rodzin. Konwertyci stają w obliczu dodatkowych nacisków i mogą być zastraszani przez rodzinę lub wydziedziczeni. Mężczyźni nawróceni z islamu również znajdują się pod silną presją, aby poślubić muzułmankę.

Formy wywierania nacisku na mężczyzn:

  • Uprowadzenie;
  • Odebrania prawa własności/prawa do dziedziczenia;
  • Nękanie ekonomiczne w biznesie / miejscu pracy;
  • Uwięzienie;
  • Pobór do wojska / milicji / służba wbrew sumieniu;
  • Śmierć.

6. ŚIP: Perspektywa 5-letnia

RokMiejscePkt
20241281
20231280
20221578
20211281
20201182

Krótki opis zmiany wyniku i jej przyczyny

Wzrost ogólnego wyniku Syrii jest spowodowany niewielkim wzrostem punktacji we wszystkich pięciu sferach życia. Wynik w kategorii „przemoc” nieznacznie spadł z 11,3 pkt. w ŚIP 2023 do 11,1 pkt. w ŚIP 2024. Różnica jednego punktu w porównaniu z zeszłorocznym łącznym wynikiem wynika głównie z większej ilości informacji na temat sytuacji na obszarach kurdyjskich, gdzie jest ona gorsza niż przypuszczano. Ponadto, okazało się, że na terenach kontrolowanych przez rząd, chrześcijanie byli fałszywie oskarżani i stawali przed sądem, na co wpływała ich niska pozycja społeczna.

7. Szczegółowe dane na temat przemocy i wywieranej presji

Poziomy przemocy i presji

Życie prywatne 13.4
Życie w rodzinie 14.3
Życie w społeczeństwie 13.9
Życie w państwie 14.3
Życie w kościele 14.2
Przemoc fizyczna 11.1

 

Przykładowe akty przemocy w opisywanym okresie sprawozdawczym

  • 22 czerwca 2023 r.: Asyryjski kościół św. Jerzego w Qamishli stał się celem ataku grupy, która weszła do środka przez okno. Napastnicy zniszczyli meble, zbezcześcili krzyże, dopuścili się nieprzyzwoitych czynów na ołtarzu kościoła i ukradli miedziane krzyże i ikony. Według lokalnych ekspertów, kościoły i inne chrześcijańskie budynki w strefie przybrzeżnej na zachodzie Syrii są dewastowane oraz plądrowane co najmniej raz w miesiącu.
  • W bieżącym okresie badawczym otrzymaliśmy doniesienia, że w sumie co najmniej 100 chrześcijańskich domów zostało przejętych lub splądrowanych w Aleppo, Hassaka i chrześcijańskich wioskach na południu, a wobec sprawców tych czynów nie wyciągnięto żadnych konsekwencji. Zazwyczaj chrześcijanie nie posiadają broni, co czyni ich jeszcze łatwiejszym celem ataków.
  • Trzęsienie ziemi z lutego 2023 r. wywołało kolejną falę migracji wśród rodzin chrześcijańskich, której uzasadnieniem był brak poczucia bezpieczeństwa i wyczuwalna niechęć sunnitów wobec mniejszości chrześcijańskiej. Coraz mniejsza liczba chrześcijan, większe poczucie zagrożenia, dyskryminacja w zatrudnieniu skłoniły wielu z nich do opuszczenia kraju. Ponadto co najmniej 40 konwertytów na chrześcijaństwo z islamu oraz ich rodziny zostali zmuszeni do opuszczenia kraju z powodów bezpośrednio związanych z ich konwersją.

Życie prywatne

Na obszarach kontrolowanych przez islamskie grupy opozycyjne (np. prowincja Idlib) chrześcijanom, którzy otwarcie poruszają kwestie religijne w rozmowie z niechrześcijanami, grozi duże niebezpieczeństwo.  Konwersja z islamu jest na ogół karana śmiercią. Na terenach kontrolowanych przez władze kurdyjskie, muzułmanie, mimo że prawo nie zakazuje im konwersji,  spotykają się z presją ze strony rodzin.  Na terenach kontrolowanych przez siły rządowe rozmowy o wierze, mogą być uznane za próbę ewangelizacji (zakazaną przez prawo) i wiązać się z poważnymi konsekwencjami dla konwertytów. W innych przypadkach chrześcijanie, z wyjątkiem konwertytów, mogą dawać wyraz swoim przekonaniom religijnym w formie pisemnej, o ile nie poruszają kwestii politycznych i nie odnoszą się do innych religii. Muzułmanie mają prawny zakaz konwersji na inne religie (z wyjątkiem autonomii AANES), choć nie jest to karalne.

Życie rodzinne

Syryjskie prawo nie daje możliwości chrześcijańskiej konwertytce z islamu na poślubienie mężczyzny z historycznej lub nietradycyjnej rodziny chrześcijańskiej. W obliczu prawa ich małżeństwo byłoby nielegalne. Z małżeństwami międzywyznaniowymi wiąże się ogromne piętno społeczne, które może prowadzić do izolacji przez lokalną społeczność, dyskryminacji i prześladowań przez członków rodziny, a nawet morderstwa. Przejście żony lub córki muzułmanina na chrześcijaństwo godzi w honor mężczyzny. Zarówno kultura, jak i religia mówią, że w takim przypadku kobieta powinna zostać ukarana śmiercią, ale na szczęście rozwód jest bardziej powszechnym rozwiązaniem. W przypadku rozwodu prawo do opieki nad dzieckiem jest zazwyczaj przyznawane stronie muzułmańskiej. Zdarza się, że chrześcijanki przechodzą na islam tylko po to, by zachować prawo do opieki nad dziećmi. Od urodzenia, dzieci konwertytów z islamu są uznawane za muzułmanów, ponieważ ich rodzice nie mogą oficjalnie zmienić wyznania. Wyjątkiem jest Autonomiczna Administracja Północnej i Wschodniej Syrii, która jako jedyna w Syrii pozwala muzułmanom na legalną zmianę wyznania. Nie jest to jednak uznawane przez rząd syryjski. W wyniku wzmożonej edukacji islamskiej na terenach będących w rękach rządu, dzieci chrześcijańskie, zwłaszcza dzieci konwertytów, doświadczają dyskryminacji i prześladowań.

Życie w społeczeństwie

Kontrola środowisk chrześcijańskich jest powszechna w całej Syrii, zwłaszcza na terenach znajdujących się w rękach islamskich grup opozycyjnych. Na obszarach kontrolowanych przez rząd konwertyci i nietradycyjne wspólnoty kościelne znajdują się pod ścisłą obserwacją, łącznie z głoszonymi przez nie kazaniami. Nauczanie religii w szkołach odbywa się zgodnie z deklarowanym wyznaniem. Konwertyci są nadal uważani za muzułmanów, więc ich dzieci uczestniczą w lekcjach islamu. Chrześcijanie mogą spotkać się z dyskryminacją przy zatrudnieniu. Sunniccy muzułmanie, którzy kontrolują rynek pracy w Aleppo, zazwyczaj nie zatrudniają chrześcijan.

Życie w państwie

Konstytucja syryjska z 2012 r. stanowi, że prezydent musi być muzułmaninem, a prawo islamskie jest głównym źródłem prawodawstwa, co stanowi podstawę do dyskryminacyjnego traktowania niemuzułmanów.  Konstytucja gwarantuje ochronę wszystkich religii, o ile „nie zakłócają one porządku publicznego”. Konwersja z islamu nie jest uznawana, z wyjątkiem terenów AANES. Na obszarach kontrolowanych przez islamskie grupy opozycyjne obowiązuje prawo szariatu, które poważnie ogranicza wolność wszystkich grup religijnych innych niż sunnici. Na obszarach kontrolowanych przez rząd dorośli mężczyźni muszą odbyć służbę w siłach zbrojnych, w przeciwnym razie grozi im więzienie i przymusowy pobór do wojska. Ten czynnik skłania chrześcijańskich mężczyzn do ucieczki z Syrii i sprawia, że niechętnie do niej wracają.  

Życie w kościele

Od początku konfliktu nabożeństwa kościelne są monitorowane, a od przywódców kościelnych oczekuje się, że będą zachęcać członków do wspierania reżimu Assada. Nawet przed wojną domową przywódcy unikali mówienia o ewangelizowaniu muzułmanów, a także nie pozwalali sobie na wypowiedzi, które mogłyby być uznane za obrazę islamu. Na terenach kontrolowanych przez ugrupowania islamistyczne większość kościołów została zburzona lub jest wykorzystywana jako ośrodki islamskie.  Państwo od zawsze było przeciwne włączaniu konwertytów do uznanych kościołów w obawie przed konfliktami między wspólnotami. Wiele kościołów na obszarach kontrolowanych przez islamistów zostało zbezczeszczonych, zwłaszcza poprzez usuwanie krzyży.

8. Naruszenie zobowiązań i praw międzynarodowych

Syria zobowiązała się do przestrzegania i ochrony praw podstawowych w następujących traktatach międzynarodowych:

  1. Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (ICCPR).
  2. Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych  (ICESCR).
  3. Konwencja w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (CAT).
  4. Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (CEDAW).
  5. Konwencja o prawach dziecka (CRC).

Syria nie wypełnia swoich zobowiązań międzynarodowych, regularnie naruszając/nie chroniąc następujących praw chrześcijan:

  1. Ludzie w otoczeniu chrześcijan naciskają na nich, aby wyrzekli się swojej religii (Art. 18 ICCPR).
  2. Chrześcijanie w północnej Syrii giną w brutalnych atakach grup rewolucyjnych i paramilitarnych o programie islamistycznym (Art. 6 ICCPR).
  3. Konwertyci chrześcijańscy są sprawdzani przez lokalnych urzędników na prośbę ich własnych rodzin (Art. 17 ICCPR).
  4. Chrześcijańskim konwertytom odbiera się prawo do opieki nad dziećmi z powodu ich wiary (Art. 23 i 26 ICCPR).
  5. Konwertytki z islamu nie mogą poślubić chrześcijańskich mężczyzn, a jeśli to zrobią, ich małżeństwo jest uważane za nielegalne (Art. 16 CEDAW).

9. Sytuacja innych mniejszości religijnych

Wiele innych mniejszości religijnych doświadcza prześladowań na różnym poziomie, w tym szyici, alewici, druzowie, żydzi, jezydzi i zaratusztrianie. Społeczności szyitów, alewitów i druzów są marginalizowane i prześladowane przez sunnickich dżihadystów, nie tylko dlatego, że ich religie uznawane są za herezję, ale także – w przypadku alewitów – z powodu ich rzekomych powiązań z prezydentem Assadem. Jezydzi i zaratusztrianie należą do kurdyjskich religii, które nie są uznawane przez syryjski reżim. Dzieci jezydów i zaratusztrianów są zarejestrowane jako muzułmanie sunnici i uczą się islamu w szkole.

10. Open Doors w Syrii

Open Doors wspiera lokalny Kościół poprzez wzmocnienie jego liderów, aby byli w stanie prowadzić swoją służbę nawet podczas trwającego konfliktu. Open Doors współpracuje z lokalnymi kościołami poprzez:

  • Dystrybucję literatury chrześcijańskiej, Biblii, Biblii dla dzieci, Nowych Testamentów i książek chrześcijańskich.
  • Organizowanie szkoleń dla liderów, aby następnie mogli uczyć innych.
  • Organizowanie szkoleń w zakresie przywództwa i specjalistycznych szkoleń dla liderów młodzieżowych.
  • Szkolenia „Big picture”
  • Różne rodzaje szkoleń zgodnie ze zgłoszonymi potrzebami lokalnych kościołów.
  • Doradztwo w zakresie traumy i spotkania dla osób, które doświadczyły w swoim życiu ogromnego stresu.
  • Współpracę z lokalnym Kościołem w celu zapewnienia pomocy i programów rehabilitacyjnych dla wielu syryjskich chrześcijan, którzy zostali wewnętrznie przesiedleni (IDP)
  • Budowanie mostów między różnymi denominacjami chrześcijańskimi poprzez sponsorowanie konferencji, na które zapraszane są wszystkie denominacje.

Open Doors wspiera Kościół w Syrii, zachęcając wspólnoty na całym świecie do modlitwy za syryjskich chrześcijan, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji, oraz ogólnie za kraj i jego potrzeby. 

11. Módl się za Syrię

  • Módl się za chrześcijan w Syrii, szczególnie za przywódców kościelnych i chrześcijan ze środowisk muzułmańskich. Poproś, aby Jezus chronił ich przed przemocą.
  • Módl się, aby po ponad dziesięciu latach wojny i zniszczeń, Bóg przyniósł pokój do kraju i zmiękczył serca rządzacych, aby zatroszczyć się o najsłabszych w syryjskim społeczeństwie.
  • Módl się za syryjskich chrześcijan, aby mogli powrócić do swoich domów, rodzin, wspólnot.
  • Módl się za chrześcijan, aby byli światłem nadziei w Syrii, niosąc pocieszenie i pomoc tym, którzy cierpią z powodu traumy lub braku żywności i innych artykułów pierwszej potrzeby.

Syria: informacje i pomoc

Pomódl się

Pomódl się

Modlitwa jest pierwszą rzeczą, o którą proszą nas prześladowani chrześcijanie i dlatego jest istotną częścią naszej posługi. Dowiedz się tutaj, jak możesz modlić się za prześladowanych chrześcijan.

Darowizna

Darowizna

Bez Waszego zaangażowania nasza globalna posługa nie byłaby możliwa. Twoje wsparcie finansowe zmienia życie prześladowanych chrześcijan!