Nigeria

Spis treści

Kluczowe ustalenia

Okres badawczy: od 1 października 2023 do 30 września 2024

Chrześcijanie cierpią z powodu dławiącego wolność połączenia islamskiego ekstremizmu, wrogości etniczno-religijnej, paranoi dyktatorskiej oraz przestępczości zorganizowanej i korupcji. Poprzedniemu rządowi nie udało się zapobiec wzrostowi przemocy ze strony islamskich radykałów, która w dużej mierze ma miejsce na północy, a wyraża się w postaci ataków przeprowadzanych przez Boko Haram i ich odłam ISWAP (Prowincja Państwa Islamskiego w Afryce Zachodniej), a także pasterzy z plemienia Fulani i innych uzbrojonych bandytów. Dane z Obserwatorium Wolności Religijnej w Afryce pokazują, że w porównaniu z Boko Haram i ISWAP, bojownicy Fulani i uzbrojone grupy przestępcze dopuszczają się zdecydowanie największej przemocy wobec ludności cywilnej.

Stały napływ Fulani z sąsiednich krajów w ostatnich latach zwiększa zagrożenie przemocą. W wyniku działań wrogich grup chrześcijanie tracą życie, doświadczają przemocy fizycznej, gwałtów, uprowadzeń, tracą domy, pola uprawne oraz mienie. Szczególnie dotyczy to chrześcijan, którzy są wywłaszczani ze swojej ziemi i pozbawiani środków do życia. Rośnie grupa osób wewnętrznie przesiedlonych (IDP) oraz uchodźców.

Chrześcijanie w północnej Nigerii, zwłaszcza w stanach objętych szariatem, spotykają się z dyskryminacją i wykluczeniem jako obywatele drugiej kategorii. Konwertyci z islamu są odrzucani przez członków własnych rodzin i żyją pod presją, by porzucić chrześcijaństwo. Naciskom często towarzyszy przemoc fizyczna. W ostatnich latach przemoc nasiliła się i rozprzestrzeniła na południowe stany. Rosnący poziom bezkarności działających w Nigerii grup potęguje poczucie braku bezpieczeństwa wśród ludności.

Były prezydent Buhari obsadził muzułmanami najważniejsze stanowiska rządowe, co utrudniało chrześcijanom, których prawa były łamane, dochodzenie sprawiedliwości. Obecny prezydent Tinubu częściowo to zmienił. Społeczność chrześcijańska pozbawiona jest pomocy sił bezpieczeństwa, które podlegają dowództwu federalnemu. Przemoc o podłożu religijnym ma miejsce na tle zmian klimatycznych i degradacji środowiska, które spychają pasterzy Fulani i ich bydło na południe, co wywołuje konflikt między pasterzami a rolnikami.

Szczególnie martwią dwa nowe trendy. Po pierwsze na północnym zachodzie pojawiła się nowa grupa terrorystyczna „Lukarawa”, posiadają zaawansowaną broń i głosząca radykalne cele islamistyczne. Lakurawa ma powiązania z ekspansjonistycznym odłamem Al-Kaidy Jama'a Nusrat ul-Islam wa al-Muslimin pochodzącym z Mali, nazywanym też JNIM. Po drugie, pojawiły się doniesienia o powstaniu zjednoczonego frontu ISWAP-Boko Haram. Według nigeryjskiego analityka bezpieczeństwa wydaje się to potwierdzać istnienie sojuszu między grupami dżihadystów w Sahelu. 

Spis treści

Profil kraju w formacie PDF

Poniższy profil kraju stanowi przetłumaczoną część szczegółowych raportów przygotowanych przez World Watch Research, dział badawczy Open Doors. Profil kraju dostępny jest również do pobrania w formacie PDF. Szczegółowe raporty w oryginalnej wersji angielskiej (części "Informacje ogólne" oraz "Dynamika prześladowań") znajdują się na końcu strony.

SKRÓCONY PROFIL KRAJU W PDF

Spis treści

1. Tło

Demokratyczna transformacja Nigerii nastąpiła dopiero w 1999 roku, kiedy zakończyły się 16-letnie rządy wojskowe. W latach 2015-2023 prezydentem kraju był Muhhamuadu Buhari z partii APC (All Progressive Congress). Po dojściu do władzy w maju 2023 roku prezydent Tinubu wymienił szefów bezpieczeństwa (i innych służb) w ramach dużego przetasowania, zmniejszając dysproporcje między kluczowymi urzędnikami muzułmańskimi i chrześcijańskimi (Al-Jazeera, 20 czerwca 2023). Dał też większe wpływy muzułmanom z południowego zachodu, skąd pochodzi, kosztem muzułmanów z północy. Tinubu jest krytykowany za brak reprezentacji innych grup etnicznych w rządzie (Politics Nigeria, 10 marca 2024). Według „The Insight” z 13 czerwca 2023 roku prezydent Tinubu powiedział, że jednym z jego priorytetów będzie podjęcie zdecydowanych działań przeciwko sprawcom przemocy w kraju. Okres badawczy ŚIP 2025 wyraźnie pokazuje, że prezydent nie zrealizował jeszcze swoich obietnic.  

Pochodzenie etniczne i religia odgrywają znaczącą rolę w nigeryjskiej polityce. Politycy próbują zmobilizować poparcie bezpośrednio i pośrednio, odwołując się do nastrojów etnicznych i religijnych. Historycznie rzecz biorąc, muzułmańscy politycy Hausa-Fulani dominowali na polu politycznym, zwłaszcza ze względu na ich przewagę w armii, która zawsze była znaczącym graczem w nigeryjskiej polityce. Kością niezgody w nigeryjskiej polityce jest podział zysków pochodzących ze znacznych zasobów ropy naftowej. Korupcja szerzy się zarówno na szczeblu stanowym, jak i federalnym.

Południe Nigerii zamieszkane jest głównie przez chrześcijan (71%), natomiast północ przez muzułmanów (25% chrześcijan). Podział religijny częściowo pokrywa się z podziałem etnicznym. Hausa-Fulani na północy są w przeważającej mierze muzułmanami, Igbo na południowym wschodzie są głównie chrześcijanami, podczas gdy Yoruba na południowym zachodzie mają zarówno znaczną populację muzułmanów, jak i chrześcijan.

Chociaż zgodnie z konstytucją Nigeria jest państwem świeckim, przez dziesięciolecia północna elita rządząca dyskryminowała chrześcijan na rzecz muzułmanów. Od 1999 roku w 12 północnych stanach ustanowiono prawo szariatu.

Milicje atakują głównie chrześcijańskie wioski w północnych stanach. Uprowadzają, gwałcą i zabijają ludzi, niszczą budynki i zbiory lub zajmują pola uprawne. Stały napływ Fulani i Arabów Shuwa z sąsiednich krajów w ostatnich latach zwiększa zagrożenie przemocą. Różne zbrojne grupy bandytów, z których wielu to Fulanie, są odpowiedzialne za gwałty, morderstwa, podpalenia, uprowadzenia i zniewolenie całych społeczności. Boko Haram i ISWAP nadal atakują chrześcijan, zwłaszcza chrześcijańskich przywódców, ale w mniejszej liczbie niż bojownicy Fulani i grupy bandyckie. Relacje między tymi ugrupowaniami są złożone, ale łączy je to, że wspierają „kulturę przemocy”, która sprawia, że chrześcijanie narażeni są na ogromne niebezpieczeństwo, głównie w stanach północnych, ale także w kilku stanach południowych.

Na koniec 2023 roku na skutek konfliktów i przemocy Nigeria liczyła ponad 3,3 miliona osób wewnętrznie przesiedlonych (IDPs), z których wielu to chrześcijanie.

Przemoc nie tylko wywołuje strach i stanowi ekstremalne zagrożenie dla chrześcijan (i innych Nigeryjczyków), ale także poważnie traumatyzuje kraj, który nie jest w stanie sprostać wyzwaniom walki z traumą. Porywanie ludzi stało się biznesem, który w wielu przypadkach prowadzi do poważnego zadłużenia całych rodzin, ponieważ na okup za jednego uprowadzonego składają się bliżsi i dalsi krewni. Prowadzi to również do poważnego zubożenia parafii i wspólnot chrześcijańskich, gdy uprowadzonymi są duchowni, za uwolnienie których trzeba zapłacić ogromne okupy.

Widoczna porażka rządu w zakresie ochrony ludności cywilnej ma rozległe skutki, np. z powodu braku bezpieczeństwa zamknięto ponad 10 000 szkół w północnej Nigerii, skazując miliony dzieci na analfabetyzm, wczesne małżeństwa i ubóstwo (EDUGIST, raport z 4 lutego 2024). Takie zjawiska ułatwiają rekrutację do islamskich bojówek i nakręcają spiralę przemocy i ucisku.

Spis treści

2. Sytuacja w poszczególnych regionach kraju

Sytuacja w kraju stała się bardzo problematyczna nie tylko dla chrześcijan, ale również dla wszystkich cywilów. Nigeria została podzielona na sześć stref geopolitycznych. Dla każdej strefy można stworzyć indywidualny profil wrogości – wobec chrześcijan i innych grup. Przemoc w strefie północno-wschodniej była i jest popełniana głównie przez Boko Haram i ISWAP. Na północnym zachodzie dominują uzbrojeni bandyci. W strefie północno-środkowej, w tym w stanie Kaduna, działają pasterze Fulani. Jednak obszary działania bojowników Fulani i uzbrojonych grup bandyckich połączyły się i częściowo pokryły (ORFA, 29 sierpnia 2024). Na północy pojawiła się „Lakurawa”. Ma ona powiązania z ekspansjonistycznym odłamem Al-Kaidy Jama'a Nusrat ul-Islam wa al-Muslimin pochodzącym z Mali, nazywanym też JNIM. Przemoc nie ogranicza się już do trzech północnych stref geopolitycznych, ale rozszerzyła się także na trzy południowe strefy. Strefy wpływów wymienionych grup coraz bardziej się nakładają i trudno jest odróżnić, kto ponosi odpowiedzialność za konkretne działania i z kim dana grupa przestępcza tak naprawdę się identyfikuje.

Spis treści

3. Kogo dotykają prześladowania?

Wspólnoty chrześcijan ekspatriantów

Kategoria ta nie została uwzględniona w punktacji i analizie ŚIP.

Tradycyjne społeczności chrześcijańskie

W Nigerii należą do nich Kościół rzymskokatolicki i wyznania protestanckie, takie jak anglikanie, metodyści i luteranie. Kościoły te są brutalnie atakowane, a ich członkom grożą ataki na życie i mienie dokonywane przez grupy terrorystów i uzbrojonych bandytów oraz dyskryminacja ze strony władz lokalnych, zwłaszcza w północnych stanach. Przemoc rozszerza się również na południowe stany, podobnie jak zawłaszczanie ziemi i zastraszanie lokalnych społeczności przez zbrojne oddziały Fulani.

Społeczności konwertytów

Grupa obejmuje głównie konwertytów z islamu. Muzułmańscy konwertyci na chrześcijaństwo z północnej Nigerii często muszą uciekać ze swoich domów i stanów, aby uniknąć śmierci oraz prześladowań. Często są zmuszani do szukania schronienia w „bezpiecznych domach”. Jest to mniej prawdopodobne na południu, chociaż zdarza się w ograniczonym stopniu na obszarach południowo-zachodnich.

Nietradycyjne społeczności chrześcijan

Wspólnoty ewangelikalne i zielonoświątkowe stanowią obecnie dużą część Kościoła nigeryjskiego. Spotyka je podobny los jak tradycyjne społeczności chrześcijańskie. W stanach północnych (w tym północno-centralnych) wspólnoty ewangelikalne i zielonoświątkowe spotykają się z dyskryminacją ze strony władz lokalnych, a także z brutalnymi atakami na życie i mienie ze strony grup terrorystycznych i uzbrojonych bandytów. Przemoc wobec nich objęła również południowe stany.

Spis treści

4. Główne źródła prześladowań i dyskryminacji

Islamski ekstremizm, wrogość etniczno-religijna, paranoja dyktatorska oraz przestępczość zorganizowana i korupcja

Źródła naruszeń wolności religijnej w Nigerii w znacznym stopniu nakładają się na siebie. W 12 północnych stanach obowiązuje prawo szariatu. Były prezydent Buhari mianował muzułmanów na kluczowe stanowiska w aparacie bezpieczeństwa i ważnych sektorach gospodarki. Jego następca, prezydent Tinubu, zapewnił większą równowagę między muzułmańskimi i chrześcijańskimi urzędnikami, aczkolwiek jest krytykowany za przydzielanie stanowisk muzułmanom z rodzimego stanu. Mimo zmian wprowadzonych przez prezydenta Tinubu w kraju panuje atmosfera bezkarności, nie przestrzega się podstawowych praw niemuzułmanów, a naruszenia wobec chrześcijan pozostają w dużej mierze niezauważone. Niechrześcijańscy (zwłaszcza muzułmańscy) przywódcy religijni dopuszczają się naruszeń wobec chrześcijan poprzez nietolerancyjną ideologię i podżeganie do przemocy. Radykalni islamiści, tacy jak Boko Haram i ISWAP, nieustannie atakują ludność cywilną, zwłaszcza chrześcijan. To samo dotyczy przemocy, której dopuszczają się pasterze Fulani. Do tego dochodzi przemoc ze strony różnych grup uzbrojonych bandytów. Dzieje się tak w stanach północnych i coraz częściej także w południowych. Sprawcami przemocy są obywatele dopuszczający się przemocy ulicznej wobec chrześcijan, krewni (zwłaszcza w kontekście konwersji z islamu na chrześcijaństwo), partie polityczne i gangi przestępcze.

Spis treści

5. Czym różnią się prześladowania mężczyzn i kobiet?

Kobiety

Ataki Fulani i innych bandytów oraz terror wywoływany przez Boko Haram i ISWAP zagrażają wszystkim społecznościom chrześcijańskim. Kobiety i dziewczynki są gwałcone, porywane dla okupu lub w celach seksualnych i zabijane. Młode kobiety najczęściej stają się niewolnicami seksualnymi, wykorzystywane są jako żywe tarcze oraz jako argument przetargowy w negocjacjach. Trauma, której doświadczyły wykorzystane seksualnie kobiety, odbija się także na ich życiu małżeńskim i rodzinnym. Bywa, że mężowie nie potrafią pogodzić się z przeszłością żon, uważają je za splamione, co w przyszłości może powodować ich stygmatyzację i dyskryminację. W obozach dla uchodźców wewnętrznych kobiety są narażone na przemoc seksualną.

Formy wywierania nacisku:

• uprowadzenie;
• odebrania prawa do opieki nad dziećmi;
• dyskryminacja/nękanie w edukacji;
• nękanie ekonomiczne w biznesie/miejscu pracy;
• narzucenie reguł ubioru;
• wymuszone małżeństwo;
• zmuszenie do opuszczenia miasta/kraju;
• uwięzienie przez rodzinę (areszt domowy);
• celowe uwodzenie;
• handel ludźmi;
• śmierć;
• przemoc fizyczna;
• przemoc psychiczna;
• przemoc seksualna;
• przemoc werbalna.

Mężczyźni

Na północy Nigerii i coraz częściej na południu chrześcijańscy mężczyźni i chłopcy są atakowani i zabijani przez podmioty takie jak Boko Haram, ISWAP, pasterzy Fulani i innych. Służy to eliminacji obecnego pokolenia mężczyzn, ale też gwarantuje spadek dzietności rodzin chrześcijańskich. Ocaleni i młodzi chłopcy są zmuszani do wstępowania w szeregi grup terrorystycznych. Chrześcijańscy mężczyźni celowo są dyskryminowani przy zatrudnianiu nowych pracowników i w szkolnictwie. Śmierć mężczyzny, utrata pracy, przejęcie ziemi powodują zubożenie całych rodzin. W obozach dla osób przesiedlonych chłopcom i mężczyznom grożą przemoc fizyczna i morderstwa.

Formy wywierania nacisku:

• uprowadzenie;
• odebrania prawa własności/prawa do dziedziczenia;
• dyskryminacja w edukacji;
• nękanie ekonomiczne w biznesie/miejscu pracy;
• uwięzienie;
• pobór do wojska/milicji/służba wbrew sumieniu;
• śmierć;
• przemoc fizyczna;
• przemoc psychiczna.

Spis treści

6. ŚIP: Perspektywa 5-letnia

Wykres: Wynik w zaokrągleniu.

Krótki opis zmiany wyniku i jej przyczyny

W okresie badawczym ŚIP 2025 wyniki dotyczące zarówno presji, jak i przemocy (te ostatnie na maksymalnym możliwym poziomie) pozostały w dużej mierze niezmienione. Chrześcijanie i ich społeczności są nadal atakowani w wielu częściach kraju. W ubiegłym roku nowy prezydent Bola Ahmed Tinubu dokonał poważnych przetasowań, które zapewniły lepszą reprezentatywną równowagę obu wyznań na stanowiskach w rządzie niż za czasów jego poprzednika Muhammadu Buhariego. Takie działania zrodziły nadzieję na pozytywne zmiany w kierunku uznania zakresu naruszeń praw człowieka popełnianych wobec chrześcijan i skuteczniejszej interwencji sił bezpieczeństwa w celu ochrony chrześcijan. Niestety w okresie badawczym ŚIP 2025 spodziewane zmiany nie zostały wprowadzone. 

Spis treści

7. Szczegółowe dane na temat przemocy i wywieranej presji

Poziomy przemocy i presji

Wykres: Wzorzec prześladowań dla Nigerii.

Maksymalna liczba punktów dla każdej z sześciu kategorii wynosi 16,7 pkt. Łączna liczba punktów dla sześciu kategorii wynosi 100 pkt (6 x 16,7 = 100).

Spis treści

8. Przemoc

Tabela obejmuje tylko kilka kategorii przemocy na tle wyznaniowym w okresie sprawozdawczym – szczegółowe wyniki znajdują się w sekcji przemoc w Pełnym Dossier Kraju. Ponieważ wiele incydentów nie jest zgłaszanych, poniższe liczby należy rozumieć jako wartości minimalne. Jeśli nie można było dokładnie określić liczy przypadków, podano symboliczną liczbę w zaokrągleniu (10, 100 lub 1000*). Dane rzeczywiste mogą być dużo wyższe. To samo dotyczy liczb 10 000*, 100 000* oraz 1 000 000*.

Przykładowe akty przemocy w opisywanym okresie sprawozdawczym

Grudzień 2023: Przerażające ataki na pogrążone we śnie wioski w nigeryjskim stanie Plateau, które rozpoczęły się 23 grudnia, zostały przeprowadzone przez ponad 3000 terrorystów. Ataki dotknęły 38 wiosek. Terroryści szli od wioski do wioski i mordowali ich mieszkańców. Bataliony uzbrojonych terrorystów krzyczących „Allahu Akbar [„Bóg jest wielki”] według świadków napadały na wioski przez osiem dni. Zabito co najmniej 295 osób, co zostało udokumentowane przez lokalną grupę monitorującą znaną jako Plateau Civil Society Organizations Forum.

Życie prywatne

Osoby nawrócone na chrześcijaństwo z islamu w północnej Nigerii (w tym w części stanów Północno-Środkowego i Południowego) często są zmuszone do opuszczenia domu rodzinnego oraz wioski, aby uniknąć prześladowań, a nawet śmierci z rąk rodziny i lokalnej społeczności. Najmniejsza oznaka chrześcijaństwa może wiązać się z ogromnym zagrożeniem dla osoby nawróconej. W przypadku chrześcijan niekonwertytów zdradliwe może być ich imię. Chrześcijanie rozpoznawani są po charakterystycznych imionach. Imię może zdecydować o czyimś życiu lub śmierci podczas ataków islamskich grup terrorystycznych. Życie w przeważająco chrześcijańskiej społeczności na obszarach wiejskich jest bardzo ryzykowne. Ludzie żyją w ciągłym strachu. To samo dotyczy chrześcijańskich uchodźców wewnętrznych.

Życie rodzinne

Chrześcijanie zmagają się z wieloma wyzwaniami w życiu rodzinnym, zwłaszcza w północnych stanach (ale także w niektórych regionach południa). Konwertyci z islamu żyją w strachu, aby rodzina nie dowiedziała się o tym, że zmienili religię; może to oznaczać utratę opieki nad dziećmi lub konieczność opuszczenia domu. Kiedy chrześcijanka zostaje wdową, zdarza się, że krewni dążą do odebrania jej dzieci, aby wychować je na muzułmanów. Chrześcijańskim rodzicom trudno jest wychowywać dzieci w duchu swojej religii w obozach dla uchodźców wewnętrznych.

Życie w społeczeństwie

W północnej Nigerii (i coraz częściej w południowej) osoby o angielskim lub biblijnym imieniu spotykają się z dyskryminacją w szkołach, szpitalach i w miejscu pracy. Na obszarach zdominowanych przez muzułmanów chrześcijanie są postrzegani jako niewierni i są prześladowani. Mężczyźni mogą zostać zatrzymani za posiadanie „niemoralnej fryzury”. Rządzący emirowie czasami organizują porwania chrześcijańskich dziewcząt, aby wydać je za mąż za muzułmanów. Pomoc rządowa nie dociera do wspólnot chrześcijańskich w takim stopniu, w jakim powinna. Na obszarach wiejskich chrześcijanom odmawiano dostępu do wody. Aby ją zdobyć, chrześcijanie spędzali wiele godzin w drodze do źródła. Nawet w miastach zdarza się, że dzielnicom chrześcijańskim odmawia się takich udogodnień jak usługi sanitarne. Inwestycje infrastrukturalne na obszarach zamieszkanych przez muzułmanów są większe niż w dzielnicach chrześcijańskich. Wśród przesiedleńców wewnętrznych chrześcijanie są często pomijani przy rozdzielaniu pomocy.

Życie w państwie

Bardzo łatwo jest zostać oskarżonym o bluźnierstwo czy obrazę islamu, dlatego chrześcijanie muszą zwracać dużą uwagę na słowa w rozmowach z muzułmanami. Znane są przypadki, gdy chrześcijanie byli zabijani na miejscu, jeśli ich wypowiedź obraziła Mahometa lub islam. W kraju panuje atmosfera bezkarności; sprawcy ataków na chrześcijan i ich własność rzadko ponoszą odpowiedzialność za swoje czyny. Chrześcijanie trafiają do więzienia za wykroczenia, za które muzułmanie nie ponoszą kary lub w ogóle nie stają przed sądem. Niekiedy chrześcijanie są oskarżani przed sądami szariatu, które nie mają nad nimi jurysdykcji. Dowody i zeznania przedstawiane przez chrześcijan są oceniane jako niewiarygodne. Chociaż konstytucja gwarantuje prawo do wolności wyznania oraz przekonań, prawo szariatu (przyjęte w 12 północnych stanach) ma moc nadrzędną. Media często informują o atakach na społeczności chrześcijańskie, nazywając je „lokalnymi starciami wewnątrz społeczności”. Media należące do muzułmanów niedostatecznie relacjonują, a czasami przeinaczają doniesienia na temat ataków muzułmanów na chrześcijan.

Życie w Kościele

Kościoły w północnej Nigerii są niszczone, a przywódcy kościelni (czasem wraz z rodzinami) są uprowadzani oraz zabijani. To samo dotyczy zwykłych chrześcijan. Działalność Kościoła napotyka trudności, przeszkody i podlega stałej obserwacji. Chrześcijanie nie są w stanie zdobyć gruntów pod budowę kościołów. Jawna integracja muzułmańskich konwertytów mogłaby sprowokować przemoc wobec Kościoła i jego własności, więc wielu konwertytów przenosi się do bezpiecznych miejsc w innych częściach Nigerii. Zasięg niebezpiecznych terytoriów rozszerza się coraz bardziej na południe. W atmosferze chaosu i bezkarności wypowiadanie się przeciwko łamaniu praw człowieka chrześcijan i innych Nigeryjczyków jest ryzykowne.

Spis treści

9. Naruszenie zobowiązań i praw międzynarodowych

Nigeria zobowiązała się do przestrzegania i ochrony praw podstawowych w następujących traktatach międzynarodowych:

1. Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (ICCPR);
2. Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych (ICESCR);
3. Konwencja w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (CAT);
4. Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (CEDAW);
5. Konwencja o prawach dziecka (CRC).

Nigeria nie wypełnia swoich zobowiązań międzynarodowych, regularnie naruszając/nie chroniąc następujących praw chrześcijan:

• Państwo w sposób oczywisty nie chroni podstawowych praw nigeryjskich chrześcijan (Art. 2 ICCPR);
• Chrześcijanie są masowo mordowani w trakcie ataków (Art. 6 ICCPR);
• Chrześcijanki są gwałcone i wykorzystywane seksualnie (Art. 7. ICCPR);
• W północnych stanach dzieci chrześcijańskie są zmuszane do przestrzegania islamskich nakazów religijnych (Art. 18 ICCPR i Art. 14 CRC);
• Konwertyci na chrześcijaństwo cierpią z powodu dyskryminacji i przemocy w północnych stanach i kilku południowych (Art. 18 i 26 ICCPR).

Spis treści

10. Sytuacja innych mniejszości religijnych

Znane są przypadki ataków i uprowadzeń wyznawców afrykańskiej religii tradycyjnej (ATR). Według raportu opublikowanego przez Obserwatorium Wolności Religijnej w Afryce w sierpniu 2024 roku liczba zaatakowanych i zabitych w okresie od października 2019 do września 2023 wyniosła 154, a liczba uprowadzonych 184 (ORFA, 29 August 2024).

Muzułmanie, którzy nie biorą udziału w atakach i nie są częścią ugrupowań islamskich, również są narażeni na przemoc. Wielu muzułmanów, zwłaszcza w północno-zachodnich i północno-środkowych stanach, zostało zabitych lub uprowadzonych przez te same grupy, które mordowały i uprowadzały chrześcijan (patrz raport ORFA wspominany wcześniej). Źródłem przemocy są najczęściej bojownicy Fulani i grupy bandytów, którzy atakują muzułmanów Hausa.

Chociaż praktykowanie szyizmu nie jest w Nigerii zakazane, na mocy orzeczenia sądu (26 lipca 2019) za nielegalną uznano działalność organizacji znanej jako Islamski Ruch Nigerii (IMN), która została sklasyfikowana jako organizacja terrorystyczna. Praktyki szyickie związane z tym ruchem mogą skutkować prześladowaniami. 

Spis treści

11. Open Doors w Nigerii

Open Doors jest zaangażowane w Nigerii od początku lat 90. ubiegłego wieku. Naszym pragnieniem jest widzieć Kościół holistyczny w swojej misji, który reaguje na pojawiające się prześladowania i jest widoczny w przestrzeni politycznej i społeczno-ekonomicznej. Realizujemy następujące projekty:

• szkolenia i wsparcie w zakresie gotowości na prześladowania;
• wzmocnienie ekonomiczne;
• opieka nad nowymi wierzącymi;
• nauczanie na temat uczniostwa;
• wezwanie do modlitwy.

Spis treści

12. Przypisy

• Niniejszy dokument został przygotowany w oparciu o bardziej szczegółowe Dossier Kraju opracowane corocznie przez World Watch Research (WWR), dział badawczy Open Doors International. Zezwala się na wykorzystywanie i bezpłatne rozpowszechnianie dokumentu pod warunkiem podania źródła, tj. © 2025 Open Doors International.
• Wszystkie krótkie profile krajów są dostępne w zakładce „Advocacy resources” na stronach poświęconych badaniom Open Doors International, wraz z bardziej szczegółowymi pełnymi dokumentami krajowymi i najnowszą aktualizacją metodologii ŚIP: www.opendoors.org/en-US/research-reports/. Są one również dostępne na stronie Open Doors Analytical: https://opendoorsanalytical.org/; (hasło: freedom).
• Okres badawczy dla ŚIP 2025: 1 października 2023 – 30 września 2024.